LOGO
pl en

Wyznaczniki przerzutów do węzłów chłonnych miedniczych i okołoaortalnych u pacjentek z rakiem błony śluzowej trzonu macicy i ich rola w ustalaniu zakresu limfadenektomii

Hussein Fakhry1, Gamal Amira2, Doaa Wadie1, Anwar Tawfik Amin1, Murad Jabir1, Ikuo Konishi3, Tanri Shiozawa4, Ahmed Sekotory5, Tarek M. Elsaba6
Affiliacja i adres do korespondencji
Curr Gynecol Oncol 2017, 15 (4), p. 239–245
DOI: 10.15557/CGO.2017.0023
Streszczenie

Wstęp: W 1988 roku Międzynarodowa Federacja Ginekologii i Położnictwa (International Federation of Gynecology and Obstetrics, FIGO) zdecydowała o przyjęciu systemu oceny zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy z uwzględnieniem usunięcia węzłów chłonnych okołoaortalnych i miedniczych. Jednak zakres optymalnego zabiegu limfadenektomii oraz identyfikacja pacjentek mogących odnieść korzyści z takiego postępowania wciąż są przedmiotem dyskusji. Celem badania była ocena częstości występowania i dystrybucji przerzutów do węzłów chłonnych miedniczych i aortalnych u pacjentek z rakiem błony śluzowej trzonu macicy oraz analiza czynników kliniczno-patologicznych mogących predysponować do ich powstania, a także ich roli w ustalaniu zakresu limfadenektomii. Metody: Retrospektywne badanie przeprowadzono wśród pacjentek z rakiem endometrium przyjętych na Oddział Ginekologii i Położnictwa Szpitala Uniwersyteckiego Shinshu w Japonii i Instytutu Leczenia Nowotworów w Południowym Egipcie Uniwersytetu w Assiut w Egipcie w okresie od czerwca 2005 do maja 2014 roku. W badanym okresie węzły chłonne miednicze i okołoaortalne usunięto u wszystkich chorych w ramach pierwotnego leczenia. Dane demograficzne i kliniczno-patologiczne zebrano i oceniono w oparciu o występowanie przerzutów w węzłach chłonnych miedniczych i okołoaortalnych. Wyniki: Do badania włączono 78 pacjentek (35 z Japonii i 43 z Egiptu) z rakiem błony śluzowej trzonu macicy w stadium FIGO I–IV z uwzględnieniem wszystkich podtypów histopatologicznych oraz stopni złośliwości histopatologicznej nowotworu. Wykazano istotną korelację między występowaniem przerzutów w węzłach chłonnych miednicy a zaawansowaniem choroby (stopień III i IV), obecnością zmian endometrioidalnych, inwazją miometrium >1/2, zajęciem przydatków i inwazją przestrzeni limfatycznej. Z kolei występowanie przerzutów w węzłach chłonnych okołoaortalnych było istotnie skorelowane z zaawansowaniem choroby (stopień III i IV), inwazją miometrium >1/2, zajęciem przydatków i inwazją przestrzeni limfatycznej. Wnioski: Badanie wykazało, że zakres limfadenektomii u chorych na raka endometrium można dostosować na podstawie stratyfikacji ryzyka wystąpienia przerzutów w węzłach chłonnych. U pacjentek niskiego ryzyka procedurę tę można pominąć w celu uniknięcia powikłań związanych z zabiegiem.

Słowa kluczowe
badania retrospektywne, częstość występowania, nowotwory błony śluzowej trzonu macicy, usunięcie węzłów chłonnych, limfadenektomia